Toe vind ek my...
Ekt haar nie eers herken nie Die dowwe kleur van die diep blou see wat na my terug staar Ek vee vervaard die spieël af, dalk is dit vuil Kyk dieper...verby elke laag Waar is jy meisiekind, kan ek nie help om te skree nie Maar sy antwoord nie Ek kry nie n antwoord nie Dan sien ek dit... Die strepies sonskyn wat deur die gekraakte siel deur skyn van haar hart af Verlig glimlag ek...sys nog hier kan ek nie help om te skree nie Niemand om te hoor behalwe ek nie... Met 'n skaam glimlag wink sy my nader Voete diep in die koue seesand geplant Soek jy my, vra sy... Eks nog die hele tyd hier...sê haar stem flou oor die wind Haar oe straal van opwinding en onsekerheid tegelyke tyd Sy sien kans vir als, maar die sand om haar enkels rys by die oomblik hoër Een minuut is haar oë vriendelik, dan neem die angs oor, dan soek sy verdwaas deur die mis...haar oë vlieg vervaard oor die horison Hoor jy nie? Sien jy dit ook? Daar in die verte?!?! Sy wys met haar vinger op die horison va