Strandlopertjie...

 Die tafel onder die druiwe prieel Vertel van 'n storie wat oor vertel moet word, soos elke los klippie onder sy pote Alles pas onperfek perfek... Elke stoel met 'n skewe poot of 'n keep weg in sy rug leuning Daardie tafel wink my nader en laat my hart droom van lig wees Dit laat die geraas om my verdwyn wanneer ek daaraan dink Ek kan al die gelag en joligheid hoor En die warm somers aand aanvoel wat ons omvou en veilig hou Vergete elke groef in die tafel se blad van die verlede Familie...groot, klein, oud, jonk, vriende, kennisse en vriende wat familie geword het. Elke merk daar of dit so moet wees. Met daardie tafel het jy my... Daar kan ons al ons verskille vergeet En al het ons net die tafel, mag dit dan so wees Daar kan ons na mekaar met deurnis en liefde kyk Soos wat elke gloeilamp anders is en lig skyn op sy manier en die goeie in die lewe vir ons goud verf Van verhale van liefde, vrede, hoop, vreugde, omgee en verstaan My hart verlang na dit...mag dit nie net 'n

My ma het my selfstandig groot gemaak Ek is 'n alleen mens en verdwyn met tye Maar weet ek sal nie 2 keer dink om jou te help nie en dat ek nie bang is om my hande vuil te kry nie Ek pas nie in die wêreld se boksies van die perfekte vrou nie Maar ek het geleer om myself lief te hê vir wie ek is Jy hoef my nie te verstaan nie Maar weet dat ek altyd jou back sal hê Ja my rooikop geite kry soms die beste van my Maar ek huil net so maklik Ek verstaan mense glad nie Maar so sal ek my kniee deur skaaf om die wêreld beter te maak vir 'n ander Ek is soms hardegat...want ek sal jou verkeerd bewys op my stil manier sal die enigste verweer 'n glimlag wees Ek is nie goed met my emosies wegsteek nie Al probeer ek, staan dit op my gesig geskryf Ek lag soms so hard dat mense my weird aankyk en soms kry ek my stil stuipe, wat niks beteken...behalwe ek wat alles wat ek voel moet "reassess"...en realign...eks nie kwaad nie Party dae gaan ek aan jou hang en ander