Gee my 'n rede...

So staan net stil vir n oomblik 
en luister na wat ek sê, 
nie na wat jy hoor nie
Het dit dalk vir een oomblik 
deur jou doolhof gedagtes gegaan
Dat my gypsey hart, kan wortels skiet
Veral in woud soos jy, 
waar ek kan veilig voel
Maar jy bly verdwyn en weg gaan, want jy dink dis wat ek wil hê
Gee my n rede om te bly 
en ek sal vir jou skadu gee 
vir n leeftyd lank
Vir die warm uit mergelende dae 
en die koue ys dae 
waar woorde vries
So staan net stil vir n oomblik 
en ontmoet my daar 
waar die woorde vir ons albei 
sin maak
So wat sê jy...
Vat my hand 
en dans saam met my
deur die res van ons somers...

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Jy wil weet hoekom ek nooit geskryf het nie...

Image
  Jy wil weet hoekom ek nooit geskryf het nie... Maar sou jy ooit my leestekens en hoofletters verstaan het Sou jy tussen die lyne kon lees En die liefde kon voel   En nie net ‘n warboel letter sien nie Sou jy kon tussen Hello en goodbye verstaan wat ek probeer vir jou wys met my hand gebare Met die min woorde wat ek het Of sou jy dit verkeerd verstaan Wat ek nie kon sê nie Want hoe moet my pen   sê waar my oë my gevaal het En my voete nooit saam kon gaan nie So nou is my wonder groter as my   hart wat skree, skryf weer... Al is dit die duisendste blaai wat die snipper mandjie begroet sonder seremonie So mag my liefde op die wind ry en deur die son gelei word en met reën orde vind En met die hoop van die jare al, glo ek sal dit jou verras en dat jy getuie sal wees daarvan En dit beter verstaan as ‘n klomp lyntjies wat woorde vorm op ‘n velletjie stam. Ek het vir jou geskryf...net nie soos die wêreld dit wou h ê nie... ...E...
Read more

Dansende vlerke...

Image
Sy wou vir ewig kaalvoet dans Vry onder die sterre Hare wild in die nag lig met haar glimlag wat eeue ou geheime verklap en oë wat die donker en die lig van die lewe kon voel Sy wou met alle mag net vlieg...sorgloos maar syt nie veilig gevoel in haar eie vel en deur mekaar vere nie Sy was bang vir die skaduwees van die nag wat haar te styf vas gehou het of haar vlerke wou knip of haar geraamtes wou lees en kaal uittrek Min het sy besef dat hulle ook nes sy opsoek was na dieselfde wolke wat verby die maan seil en die skouspel van die midder nag danse onder die maan Dis toe dat sy besef dit was al die tyd sy self wat met die skêr staan en sonder moeite haar eie vlerke knip want 'n komeet bly nie op 'n beplande wentel baan nie uit die vrees van ander mense se waarhede oor haar Met die beseffing...het sy die skêr die keer laat val in die sand en het sy los gebars uit die pik nag donkerte uit en veiligheid om die vuur van lewe gevind Sy het begin dans dat die bandjies om haa
Read more